Нязгасная памяць пакаленняў і памяць тых, каго шануем!
Як бы з цягам часу ні мянялася стаўленне да падзей Кастрычніцкай рэвалюцыі, неаспрэчным застаецца адно: дзень 7 лістапада пакінуў яркі след у гісторыі нашай краіны, стаў адпраўным пунктам у лёсах многіх пакаленняў. Абвясціўшы права на самавызначэнне, Вялікі Кастрычнік стварыў, перш за ўсё, небывалыя раней магчымасці для нацыянальнага адраджэння, сацыяльна-эканамічнага і культурнага развіцця народа. Больш таго, беларусы ўпершыню за ўсю гісторыю свайго існавання набылі дзяржаўнасць — БССР. Таму невыпадкова, што ў беларускім календары 7 лістапада па-ранейшаму азначана чырвоным колерам: менавіта дзякуючы гэтаму святу мы памятаем усё радаснае і светлае, шануем добрыя традыцыі нашага нядаўняга мінулага.А дна з такіх добрых традыцый — мітынг, які штогод напярэдадні свята Кастрычніцкай рэвалюцыі праходзіць ля магілы нашага земляка, матроса легендарнага крэйсера “Аўрора”, удзельніка рэвалюцыйных падзей у Петраградзе Ісідора Пятрушы.
Арганізатарамі сёлетняга мітынгу выступілі райкам ГА “БРСМ” і Мышкавіцкая СШ пры ўдзеле і падтрымцы раённай арганізацыі КПБ на чале з яе сактаратом Васілём Маркевічам, раённага савета ветэранаў, які ўзначальвае Эма Карпук, Мышкавіцкага сельвыканкама пад старшынствам Віталя Глекава. А ўдзельнікамі мітынгу сталі мясцовыя жыхары, вучні і настаўнікі Мышкавіцкай СШ.
Вітаючы прысутных, Васіль Маркевіч адзначыў, што Кастрычніцкая рэвалюцыя карэнным чынам змяніла лёс былой царскай Расіі, дазволіла насяляючым яе народам набыць незалежнасць. У ліку атрыманых рабочымі і сялянамі шырокіх правоў і магчымасцей было і права на адукацыю, даступную раней толькі багацеям.
Зараз мы жывем у свабоднай, незалежнай, эканамічна і сацыяльна стабільнай дзяржаве — Рэспубліцы Беларусь, Канстытуцыя якой з’яўляецца надзейным гарантам асноўных заваёў Кастрычніка.
Словы віншаванняў і добрых пажаданняў з нагоды Кастрычніцкай рэвалюцыі ўдзельнікам мітынгу выказала першы сакратар райкама ГА “БРСМ” Алена Осіпава.
Вядучыя мітынгу, перагарнуўшы ўяўныя старонкі летапісу, дапамаглі прысутным зазірнуць у гісторыю, узгадалі падзеі тых далёкіх гадоў, калі наш зямляк Ісідор Пятруша, будучы прызваным у армію, служыў на крэйсеры “Аўрора” і разам з іншымі матросамі прымаў актыўны ўдзел у Лютаўскай рэвалюцыі і Кастрычніцкім узброеным паўстанні 1917 года, штурме Зімняга Палаца. Вясной 1918 года ён вярнуўся на Радзіму, уступіў у партызанскі атрад, узначальваемы жыхаром в.Падрэчча Герасімовічам. 11 кастрычніка 1919 года каля в.Гута партызаны ўступілі у бой з белапольскімі войскамі. Ісідор Пятруша быў смяротна паранены і па дарозе ў ваенны шпіталь памёр. Пахавалі яго на могілках у в.Падрэчча, а ў 1967 годзе астанкі былі перапахаваны ў в.Стаўпішча.
Удзельнікі мітынгу ўшанавалі памяць Ісідора Фёдаравіча Пятрушы мінутай маўчання, усклалі кветкі да помніка.
Максім МІКЕШЫН, фота аўтара.