Першая на Кіраўшчыне жанчына-механізатар Ніна Бяляўская славіла працай родную зямлю
Ніна Архіпаўна Бяляўская вядомая ў нашым раёне: у свой час яна працавала механізатарам у калгасе “Рассвет” і ў гэтай зусім нежаночай прафесіі паказвала настолькі высокія вынікі, што ў 1977 годзе стала пераможцай Усесаюзнага сацыялістычнага спаборніцтва жанчын-механізатараў і заваявала Прыз працоўнай славы імя Пашы Ангелінай. Гэтая ганаровая ўзнагарода — вынік яе ўпартай шматгадовай працы, любові да прафесіі, роднай зямлі.
У далёкім 1938 годзе ў в.Мышкавічы ў сям’і каваля з’явілася на свет дзяўчынка, якую назвалі Нінай. Акрамя яе ў сям’і было яшчэ пяцёра дзяцей. Час быў цяжкі, таму, калі споўнілася 12 гадоў, Ніна пайшла працаваць у калгас. Даводзілася сеяць і капаць бульбу рукамі, самой баранаваць. Пазней была праца на свінаферме. Працоўны дзень пачынаўся а 4-й гадзіне раніцы, а дадому прыходзіла Ніна апоўначы. Аднойчы дзяўчына ўбачыла аб’яву аб курсах трактарыстаў і адразу ж загарэлася ідэяй пайсці вучыцца, бо вельмі любіла коней і тэхніку.
У сям’і да рашэння дзяўчыны аднесліся з усмешкай — ну які з яе можа атрымацца трактарыст, — аднак спрачацца не сталі. Так Ніна стала асвойваць будучую прафесію, запісаўшыся на трохмесячныя курсы. Пра жаданне маладой работніцы стаць механізатарам даведаўся старшыня калгаса “Рассвет” К.П.Арлоўскі. Ён падтрымаў Ніну ў яе пачынанні і перавёў у брыгаду. Сумяшчаць працу і вучобу стала лягчэй. У будучыні Кірыла Пракопавіч таксама адыграў ролю ў жыцці першай у гаспадарцы жанчыны-трактарысткі, даўшы рэкамендацыйны ліст аб прыёме Ніны ў партыю.
Пасля заканчэння курсаў яе спачатку “пасадзілі” на гусенічны трактар «ДТ-15», затым яго змяніў «Т-20». З часам удалося папрацаваць на многіх відах тэхнікі, а больш за ўсё, як успамінае цяпер Ніна Архіпаўна, падабалася на касілцы. З цікавасцю і задавальненнем шчыравала яна на ўзроўні з мужчынамі-калегамі, якія добра ставіліся да яе і паважалі. Дарэчы, з’явілася магчымасць працягнуць адукацыю ў вячэрняй школе і скончыць 10 класаў.
Праца была для Ніны не абавязкам, не сродкам зараблення грошай. Гэта было месца, куды яна ішла з задавальненнем, любую задачу імкнулася выконваць хутка і якасна — у духу таго часу, калі квітнеючы калгас “Рассвет”, дзякуючы кіраўніку і згуртаванаму калектыву, быў вядомы сваімі поспехамі на ўвесь Савецкі Саюз. Дзякуючы рабоце сустрэла свой лёс — у 20 год выйшла замуж, у далейшым працавала разам з мужам, нарадзіла дваіх сыноў і дачку. Як успамінае, Ніна Архіпаўна, прыйшлося выйсці на працу, калі сыну толькі што споўнілася 4 месяцы. Ёй выдзелілі матацыкл, на якім у абедзенны перапынак яна прыязджала карміць малога. У такім ударным тэмпе працавала жанчына, паспяваючы дасягаць поспехаў на працоўнай ніве і выхоўваць дзяцей.
На рахунку Ніны Бяляўскай — мноства працоўных узнагарод: званне заслужанага механізатара сельскай гаспадаркі БССР, малы сярэбраны медаль, атрыманы на Выставе дасягненняў народнай гаспадаркі ў Маскве, Ганаровая грамата Вярхоўнага Савета БССР, шматлікія граматы, дыпломы, пахвальныя лісты за датэрміновае выкананне народнагаспадарчага плана, іншыя поспехі, актыўны ўдзел у грамадскай рабоце. Як мы ўжо адзначылі, яна — уладальніца Прыза працоўнай славы імя П.М.Ангелінай. Усё гэта сведчыць аб высокім прафесіяналізме жанчыны.
Калгасу “Рассвет” Ніна Архіпаўна прысвяціла каля 30 год у якасці механізатара, а пасля выхаду на пенсію яшчэ 17 год працавала на розных участках.
Звычка нястомна працаваць не пакідае жанчыну і цяпер. У свае 80 год яна не сядзіць склаўшы рукі, вядзе хатнюю гаспадарку. Таксама любіць збірацца на святы з роднымі і блізкімі — трое дзяцей падаравалі ёй семярых унукаў і ўнучак.
Юлія ЗАВІШАВА.
На здымку: ветэран працы Н.А.Бяляўская дзеліцца ўспамінамі з піянерамі Мышкавіцкай СШ.
Фота Максіма Мікешына.