Сярод тых, для каго настаўніцтва — прызванне і сэнс жыцця, — Алена Уладзіміраўна Пархамовіч, якая выкладае працоўнае навучанне ў СШ №1.
Вось ужо на працягу 20 гадоў яна дапамагае вучаніцам раскрыць свае здольнасці і таленты, вучыць такім неабходным у жыцці рэчам, як шыццё, вязанне, прыгатаванне ежы, правілам этыкету, паводзінам у грамадстве і іншым жаночым прамудрасцям. Кожны яе ўрок — гэта цікавы крок для ча-
госьці новага, нязведанага і абавязкова карыснага. Пры выкладанні свайго прадмета яна імкнецца зацікавіць ім дзяўчынак, вучыць рабіць немагчымае — магчымым, а складанае — простым.

Настаўнік працоўнага навучання СШ №1 Алена Уладзіміраўна Пархамовіч са сваёй вучаніцай Анастасіяй Бялянавай, якая заваявала дыпломы ІІ ступені на трэцім і заключным этапах рэспубліканскай алімпіяды па працоўным навучанні.

Нарадзілася А.У.Пархамовіч у в.Глыбокавічы ў сям’і настаўнікаў. Яе бацька Уладзімір Міхайлавіч і маці Святлана Пятроўна прысвяцілі самай гуманнай у свеце прафесіі ўсё сваё жыццё. Яны і сталі тым стымулам, які накіраваў дзяўчыну на асэнсаваны выбар будучай прафесіі. І, як паказаў час, — гэта быў правільны крок.
У 2012 годзе Алена Уладзіміраўна была адзначана прэміяй фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь за асаблівы ўклад у развіццё здольнасцей адораных вучняў. Штогод яе вучаніцы прымаюць удзел у раённых, абласных і рэспубліканскіх алімпіядах, прычым вельмі паспяхова. Так, па выніках 2018/2019 навучальнага года на трэцім і заключным этапах рэспубліканскай алімпіяды па працоўным навучанні Анастасія Бялянава заваявала дыпломы ІІ ступені. За дастойную падрыхтоўку ўдзельніка рэспубліканскай алімпіяды на абласной педагагічнай канферэнцыі А.У.Пархамовіч была адзначана спецыяльным дыпломам Магілёўскага аблвыканкама.
У сваёй штодзённай рабоце Алена Уладзіміраўна лічыць галоўным любоў да кожнага вучня, а таксама энергічнасць, цярпенне, адданасць любімай справе, пачуццё гумару, працавітасць і аптымізм … А найлепшай падзякай настаўніку ад вучня — жаданне пераймаць яго веды і навыкі.
Педагог упэўнена, што кожны школьнік у чымсьці таленавіты, не падобны на іншых, трэба толькі своечасова ўбачыць гэтую іскрынку, дапамагчы дзіцяці раскрыць асобу, даць штуршок да новых адкрыццяў і здзяйсненняў. Калі так атрымліваецца, зна­чыць, настаўнік — на правільным шляху.
Людміла СЯМЁНАВА.