Калі ў жыцці была вайна…
Разам з іншымі сённяшнімі ветэранамі вайны ў Афганістане сустракае свяшчэнную для іх дату – Дзень памяці воінаўінтэрнацыяналістаў – дырэктар сельгасфіліяла “Чыгірынка” РУП “БеларуснафтаМагілёўаблнафтапрадукт” Ігар Кузняцоў. І яму давялося пабываць на чужой вайне ў 19841986 гадах. Хлопец з Клімаўшчыны разам з равеснікамі з мірнага жыцця трапіў туды, дзе вяліся баявыя дзеянні…
Як нядаўна ў размове падкрэсліў Ігар Уладзіміравіч, той, хто зведаў жахі вайны, паасабліваму цэніць мір і спакой на зямлі. “Калі чуеш пра розныя ваенныя канфлікты, вельмі востра разумееш, наколькі важны мір у нашым жыцці,” – адзначыў ён.
Пабываўшы тады на полі бою, ён сёння дбае пра тое, каб радавала ўраджаямі мірнае поле, паляпшаліся ўмовы працы і рос дабрабыт сяльчан. Спрыяць вырашэнню хвалюючых работнікаў сельгасфіліяла праблемных пытанняў Ігар Кузняцоў стараецца і як кіраўнік сельгасарганізацыі, і як дэпутат Стайкаўскага сельскага Савета дэпутатаў.
Вось і ў мінулую сераду прымаў удзел у сустрэчы рабочай групы на чале са старшынёй райсавета дэпутатаў Галінай Слабоднікавай з жыхарамі аг.Стайкі, якая праходзіла ў мясцовым сельскім клубе. Зацікаўленыя зносіны працягваліся і пасля сустрэчы, на вуліцы.
Паколькі наша размова з Ігарам Кузняцовым адбывалася напярэдадні Дня памяці воінаўінтэрнацыяналістаў, ён адзначыў, што ветэраны вайны ў Афганістане і ўдзельнікі іншых лакальных канфліктаў зараз агорнуты ўвагай і павагай, і гэта вельмі прыемна. Падчас сустрэч ім ёсць пра што ўспомніць, аб чым расказаць падрастаючаму пакаленню. Пра вернасць воінскай прысязе, мужнасць і гераізм, салдацкае братэрства…
Ігара Кузняцова прызвалі ў армію ў 1984 годзе, і пасля “вучэбкі”, якую праходзіў у Ашхабадзе, накіравалі ў Афганістан, дзе праслужыў па май 1986га.
Эпізоды Афганскай вайны, безумоўна, засталіся ў памяці. Яна занатавала першыя дні знаходжання на далёкай спякотнай зямлі, у правінцыі Герат. Хлопцам здалося, быццам у нейкую ўсходнюю казку трапілі: горы, “зялёнка”, пустыня – не тое, што родны беларускі пейзаж з лясамі, азёрамі, бярозкамі. Казачныя ўражанні хутка развеяліся: выбухі, стрэлы – небяспека падсцерагала ўсюды. Дзесьці тры месяцы былі навабранцы ў напружанні, а потым прывыклі да ваеннага становішча, такой суровай службы.
Іх полк прымаў удзел у баявых аперацыях, выконвалі розныя задачы. Намеснік камандзіра ўзвода, старшы сяржант Ігар Кузняцоў, як і яго сябры па зброі, сярод якіх было нямала беларусаў, быў верны воінскай прысязе. Здараліся неймаверна цяжкія дні, побач гінулі таварышы, якіх дастаўлялі на Радзіму ў цынкавых трунах “чорныя цюльпаны”…
Вельмі трывожна было, прызнаўся ў размове Ігар Уладзіміравіч, калі пасля заканчэння службы садзіліся ў самалёт для вылету з Афгана: хваляваліся, каб на ўзлёце яго не збілі душманы. Прыляцелі ў Ташкент, адтуль ехалі да Масквы на поездзе. Як толькі ў мільгаючых за вокнамі пейзажах убачылі бярозы, хацелася выскачыць і пешшу ісці…
Маючы ветэрынарную адукацыю, Ігар Кузняцоў прыехаў працаваць у наш раён, у тагачасны саўгас “Бераснёўскі”. Пазней некалькі год працаваў на Быхаўшчыне. А ў 2007 годзе ўзначаліў сельгасфіліял “Чыгірынка”.
Зараз галоўныя клопаты кіраўніка – каб гаспадарка належным чынам падрыхтаванай увайшла ў пасяўную кампанію. Не без задавальнення ён адзначыў, што тэхніка гатова амаль на 100%: рамантавалі, даводзілі яе да ладу загадзя. Нават корманарыхтоўчая тэхніка ў поўным парадку. Завозяцца мінеральныя ўгнаенні, за іх унесена стопрацэнтная аплата. Сельгасфіліял будзе мець тукаў пад поўную патрэбу. Маецца і неабходнае насенне, толькі кукурузу трэба будзе закупіць, згодна плана, у сакавіку. Няма пытанняў з палівам. Дырэктар з упэўненасцю сказаў, што да 1 сакавіка гаспадарка будзе гатова да таго, каб распачынаць веснавыя палявыя работы.
З механізатарскімі кадрамі дапамагае “Магілёўаблнафтапрадукт”, чалавек пяць выдзяляюць для ўдзелу ў пасяўной кампаніі.
Увосень 1200 га – на 300 га больш, чым у папярэднім годзе, – засеялі азімымі культурамі. Упор робіцца менавіта на азімыя, у сувязі з нізкай бальнасцю земляў з яравых сеюць кукурузу, аднагадовыя травы, пайзу.
На пытанне, як выходзяць азімыя з гэтай нетрадыцыйнай зімы, Ігар Уладзіміравіч адзначыў, што культуры – у нармальным стане.
Закранулі мы і пытанне работы жывёлагадоўчай галіны. Тут, дарэчы, усё ладзіцца. 100% малака рэалізуецца сортам “экстра”. На дзень нашай размовы па яго вытворчасці “плюсавалі” 4,5 тоны да адпаведнага ўзроўню мінулага года. За студзень тэмп росту вытворчасці валавой прадукцыі сельскай гаспадаркі склаў 120% да адпаведнага перыяду мінулага года. У сельгаспадарцы імкнуцца працаваць эфектыўна, прыбаўляць у паказчыках.
Ігар Кузняцоў на развітанне вельмі шчыра сказаў: усе беды, праблемы, жыццёвыя складанасці – гэта дробязі ў параўнанні з тымі, калі ідзе вайна, вось там сапраўдная бяда: разбурэнні, голад, страх – гэта самае жахлівае. Таму ўсім разам нам трэба берагчы мір на сваёй зямлі.
Наталля ХАДАКОВА.
На здымках: дырэктар сельгасфіліяла “Чыгірынка” Ігар Кузняцоў і старшыня Стайкаўскага сельскага Савета дэпутатаў Міхаіл Фрэйберг гутараць з жыхаркамі аг.Стайкі.