Дзень самакіравання ў СШ №2 імя К.П.Арлоўскага: эксперымент удаўся!
У СШ №2 імя К.П.Арлоўскага г.Кіраўска адбыўся дзень самакіравання. Аб тым, як праходзіла мерапрыемства, расказала класны кіраўнік 11 класа названай установы адукацыі Святлана Свірко:
— Кожная ўстанова адукацыі мае свае звычаі і традыцыі. Наша СШ №2 імя К.П.Арлоўскага — не выключэнне. Ужо некалькі гадоў запар у нас праводзяцца дні самакіравання, калі старшакласнікам даецца магчымасць паспрабаваць сябе ў ролі настаўнікаў, арганізатараў мерапрыемстваў, кіраўніка ўстановы. І кожны такі дзень не падобны на папярэдні.
Сёлета ў дзень самакіравання адукацыйны працэс пачаўся лінейкай. І ўжо з першых хвілін рабяты заваявалі любоў і аўтарытэт сваіх настаўнікаў. Ніхто не застаўся раўнадушным пасля выступлення дырэктара-дублёра Дар’і Хлапковай. Яна ўзгадала словы Э.В.Беліка: “Кажуць, што чалавеку ў жыцці павінна пашанцаваць тройчы: ад каго радзіцца, у каго вучыцца і на кім ажаніцца, а ўсяго астатняга ён даб’ецца сам”. Дар’я адзначыла, што з другім ім пашчасціла.
У дзень самакіравання ў нашай навучальнай установе працавалі незвычайныя настаўнікі – гэта былі лепшыя вучні 10, 11 класаў, за рэдкім выключэннем — малодшыя. Яны старанна і адказна падышлі да гэтай справы: пракансультаваліся ў педагогаў, склалі планы-канспекты ўрокаў і з добрым настроем прыступілі да работы. Яна аказалася нялёгкай, але прынесла шмат новых, яркіх уражанняў і эмоцый. Некаторым нават дапамагла вырашыць далейшы лёс і пераканацца ў сваім прафесійным выбары.
Для настаўнікаў адзінаццацікласнікі наладзілі квэст, дзе было шмат конкурсаў і творчых заданняў. Педагогі выдатна справіліся з усімі задачамі, а сваёй актыўнасцю і жыццярадаснасцю вельмі ўразілі вучняў.
Апошняй часткай дня быў урачысты канцэрт, на які былі запрошаны ветэраны педагагічнай працы.
Уражаннямі ад мерапрыемства падзяліліся яго арганізатары.
Дар’я ХЛАПКОВА:
— Дзень самакіравання даў магчымасць вучням у поўнай меры адчуць на сабе ўсю складанасць настаўніцкай працы. Мне выпала самая галоўная роля: быць дырэктарам. Гэта вельмі адказная пасада, але мне было цікава, як я спраўлюся з гэтай місіяй. Па словах нашага дырэктара Галіны Іванаўны Русецкай, у мяне ўсё атрымалася. Шчыра кажучы, няпроста, калі за ўвесь адукацыйны працэс адказвае адзін чалавек. Асабіста для мяне дзень самакіравання — гэта новыя адчуванні і ўнікальны жыццёвы вопыт.
Дзіяна САРОКА:
— На мяне, ян на намесніка дырэктара па вучэбнай рабоце, разам “звалілася” куча спраў: прасачыць за дысцыплінай, пракантраляваць урокі, бо ніяк нельга парушаць вучэбны працэс, аб чым часта нагадвала дырэктар. Прыемна было глядзець на нашых настаўнікаў, якія з захапленнем удзельнічалі ў прапанаванай ім гульні, што праходзіла ў форме квэста.
Падчас дня самакіравання, падрыхтоўкі да яго наш клас стаў яшчэ больш дружным і згуртаваным. А як прыемна было атрымліваць падзякі ад настаўнікаў!
Кірыл АКУЛІЧ:
— У самым пачатку ўрока, які я вёў як настаўнік, я крыху разгубіўся, але выйсці з такога стану мне дапамаглі самі вучні. Яны былі вельмі ўважлівымі і адносіліся да мяне, як да настаўніка. Адным словам, мне спадабалася выкладаць, спадзяюся, што і маім вучням было цікава. Наогул, цяпер я лепш разумею нашых настаўнікаў і ведаю, колькі трэба папрацаваць, каб падрыхтавацца да ўрока і правесці яго на належным узроўні.