Працягваючы слаўныя традыцыі
Няма больш высокай місіі на зямлі, чым служыць міру і абараняць Радзіму. На Кіраўшчыне ратная праца заўжды карысталася асаблівым гонарам і павагай. У кожным доме, кожнай сям’і беражліва захоўваюць памяць аб гераізме дзедаў і бацькоў, ганарацца тымі, хто сёння надзейна забяспечвае бяспеку і абароназдольнасць Айчыны. Пераемнасць слаўных традыцый розных пакаленняў воінаў, якія на працягу дзесяцігоддзяў паказваюць бязмежную адданасць Радзіме, вернасць абавязку і прысязе, храбрасць у баях, дысцыпліну і парадак у нясенні службы, мы адзначаем і сёлета, у год святкавання 70-годдзя вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.
Ёсць аб чым паразмаўляць, чым па-дзяліцца армейцам розных гадоў службы: раённаму ваеннаму камісару Сяргею Паддубнаму, падпалкоўніку ў запасе, члену Кіраўскай раённай арганізацыі ГА “Беларускі саюз афіцэраў” Аляксандру Сіневічу і кіраўчаніну Яўгену Лазаковічу, які зараз праходзіць тэрміновую ваенную службу ў паветрана-дэсантных войсках — 103-й гвардзейскай асобнай мабільнай брыгадзе Узброеных Сіл Беларусі ў Віцебску, а зараз знаходзіцца дома ў водпуску. Сімвалічна, што сустрэча адбылася ў свяшчэнным для кіраўчан месцы — на Алеі Славы Герояў (на здымку).
Аляксандр Эдуардавіч Сіневіч па закліку сэрца стаў ваенным, шмат гадоў жыцця прысвяціў гэтай прафесіі. Закончыўшы ў свой час Кіеўскае вышэйшае танкавае інжынернае вучылішча, служыў у Забайкальскай ваеннай акрузе, затым — у Заходняй групе савецкіх войскаў у Германіі, Паўночна-Каўказскай ваеннай акрузе. З 1992 года, пасля вядомых усім падзей — развалу Савецкага Саюза — працягваў службу ў Беларускай ваенай акрузе (у Віцебскай вобласці). У запас ён звольніўся з пасады намесніка камандзіра артылерыйскага палка па ўзбраенні. І такіх навабранцаў, як Яўген Лазаковіч, у практыцы Аляксандра Сіневіча было шмат. Таму размова з маладым воінам была змястоўнай, зацікаўленай.
Яўген Лазаковіч адзначыў: ён вельмі ганарыцца тым, што, па-першае, служыць у паветрана-дэсантных войсках, а гэта — мара кожнага хлопца, па-другое, што трапіў і вось ужо 15 месяцаў знаходзіцца ў саставе такога праслаўленага воінскага падраздзялення, з’яўляецца вадзіцелем БТР-80. Яфрэйтар паведаміў, што летась яны прымалі ўдзел у сумесным стратэгічным вучэнні узброеных сіл Беларусі і Расіі “Захад-2013”.
З захапленнем расказаў хлопец аб сваіх першых і наступных скачках з парашутам, аб тым, як перад гэтым адшліфоўвалі навыкі на трэнажорах.
І асабліва падкрэсліў, што юнакі не павінны палохацца армейскай службы, яна дапамагае стаць дужым, мужным, упэўненым у сабе, загартоўвае: усе цяжкасці і складанасці можна пераадолець, адчуваючы, што ты — абаронца Айчыны.
Як паведаміў раённы ваенны камісар Сяргей Паддубны, яны не толькі праводзяць неабходную работу, звязаную з прызывам на сапраўдную воінскую службу, але і пастаянна цікавяцца, як яна праходзіць у нашых землякоў, і вельмі ганарацца, калі былыя юнакі-прызыўнікі паспяхова выконваюць свой свяшчэнны абавязак.