Жыхары раёна працягваюць выказваць свае думкі па праблеме гераізацыі нацызму, якая зараз абмяркоўваецца ў грамадстве.

Галіна Васільеўна КАРАНКЕВІЧ, ветэран Вялікай Айчыннай вайны:
– Падзеі мінулага года, якія адбываліся ў нашай краіне ў паслявыбарны час, мяне вельмі і вельмі хвалявалі: немагчыма быць абыякавым да лёсу нашай прыгожай Беларусі, яе народа. Беларусы ва ўсе часіны імкнуліся да міру і спакою, мужна абаранялі родную зямлю ад ворага, шанавалі сваю гісторыю, гераічнае мінулае Айчыны.
Я, прадстаўнік старэйшага пакалення, якому давялося разам з іншымі перажыць гора і жахі Вялікай Айчыннай вайны, з болем назірала па тэлебачанні, як некаторыя грамадзяне абіраюць для сябе нейкія іншыя сімвалы, становяцца пад сцягі, якімі размахвалі карнікі, знішчаючы падчас ваеннага ліхалецця мірных жыхароў – старых і нямоглых, жанчын, дзяцей і інвалідаў.
Няўжо некаторыя забылі гісторыю беларускага народа, не шануюць светлую памяць сваіх дзядоў і прадзедаў, абараніўшых свет ад фашызму? Мне складана ў гэта паверыць. У маім сэрцы і дагэтуль жыве боль ад таго, што за дапамогу партызанам ад рук фашыстаў загінула мая любімая матуля, я вырасла без яе пяшчоты і падтрымкі.
Нельга дапусціць, каб гераізацыя нацызму ў нашай краіне знайшла прыдатную глебу для ўзнікнення і распаўсюджвання, каб мільёны ахвяр Вялікай Айчыннай вайны былі забыты…
А ўвогуле наш народ павінен быць адзіным у сваіх памкненнях дзеля захавання міру і незалежнасці, працвітання нашай краіны.

Наталля КАРАНКЕВІЧ, мнагадзетная маці:
– Усё маё свядомае жыццё праходзіла і працягваецца пад нашым чырвона-зялёным флагам. Пад гэтым дзяржаўным сімвалам я ўступала ў піянеры, вучылася ва ўніверсітэце, не раз абараняла гонар Кіраўшчыны падчас спартыўных спаборніцтваў.
Заўсёды радуюся, калі наш чырвона-зялёны флаг уздымаецца на міжнародных спартыўных спаборніцтвах, на якіх беларускія спартсмены займаюць лідзіруючыя пазіцыі. Мне здаецца, што ён самы прыгожы ў свеце. Дарэчы, і мой сын захапляецца спортам і таксама выступае на спаборніцтвах пад беларускім флагам.
У нас растуць трое дзетак. Мы з мужам з маленства вучым іх паважліва ставіцца да дзяржаўнай сімволікі, усведамляць, што чыр­вона-зялёны флаг – гэта адзін з сімвалаў нашай мірнай Беларусі, незалежнасці, дасягненняў нацыі, перамог у спорце.
Можна шмат расказваць пра гісторыю, знаходзіць пацвярджэнні альбо абвяржэнні сваіх думак, поглядаў і палітычных пазіцый, аднак жыць трэба – тут і зараз, пад мірным небам, у краіне, якая стабільна развіваецца і рухаецца наперад.