Сярод асноўных заваёў Кастрычніка — права простых людзей на свабодную працу, магчымасць выбару прафесіі, рэалізацыі сваіх запаветных мар. Яскравы прыклад гэтага — жыццё і працоўная дзейнасць Н.А. Бяляўскай, звычайнай вясковай дзяўчыны з незвычайным лёсам, здолеўшай ажыццявіць сваю мару і стаць трактарысткай…
На здымку: у музеі К.П.Арлоўскага Мышкавіцкай СШ: ветэран працы Ніна Архіпаўна Бяляўская дзеліцца з піянерамі ўспамінамі аб тым, як ажыццявілася яе мара стаць трактарысткай, а рабяты з цікавасцю разглядаюць прыз імя Пашы Ангелінай.
Аб тым, як гэта ёй удалося, Ніна Архіпаўна расказала піянерам Мышкавіцкай СШ падчас сустрэчы, наладжанай на восеньскіх канікулах у школьным музеі. Большасць яго экспанатаў прысвечана жыццю і працы нашага земляка Героя Савецкага Саюза, Героя Сацыялістычнай Працы, першага старшыні калгаса “Рассвет” Кірылы пракопавіча Арлоўскага. Яго невыпадкова называлі чалавекам-легендай, бо ў сваім жыцці здзейсніў нямала працоўных і баявых подзвігаў, а па сутнасці, быў рэвалюцыянерам ва ўсім. І з гэтым чалавекам у Н.А.Бяляўскай звязана шмат успамінаў, якімі яна з задавальненнем дзеліцца з моладдзю, школьнікамі.
Менавіта К.П.Арлоўскі, лічыць жанчына, даў ёй у свой час пуцёўку ў жыццё, запрыкмеціўшы ў сціплай дзяўчыне вялізнае жаданне працаваць з тэхнікай. А найбольш, пэўна, спадабаліся славутаму старшыні калгаса ўпартасць і працавітасць Ніны. Першую сваю падзяку, успамінае Ніна Архіпаўна, у выглядзе двух працадзён яна атрымала ад Арлоўскага, калі была яшчэ зусім дзяўчом, за тое, што па ўласнай ініцыятыве выганяла курэй з калгаснага ячмяню. Кірыл Пракопавіч адзначыў такую гаспадарлівасць.
Пазней, калі Ніна працавала на свінаферме і па вечарах вучылася на курсах трактарыстаў, К.П.Арлоўскі пагадзіўся з загадчыкам свінафермы, што цяжка дзяўчыне сумяшчаць работу ў жывёлагадоўлі з вучобай, і даў згоду на яе перавод у брыгаду. Для Ніны гэта было найвялікшым шчасцем. Яе заўсёды вабіла тэхніка, а працаваць была прывучана з дзяцінства: у сям’і мясцовага каваля Архіпа Цэда гультайніцтва не цярпелі! Так, пачынаючы з 1960 года і на працягу амаль трыццаці год адпрацавала Ніна на трактары. І работу сваю заўжды выконвала старанна і бездакорна. Кірыла Пракопавіч не раз ставіў яе ў прыклад іншым механізатарам, ганарыўся адзінай дзяўчынай-трактарысткай.
Сярод дарагіх сэрцу Н.А.Бяляўскай узнагарод — прыз імя знакамітай Пашы Ангелінай, уручаны ёй у 1977 годзе ў Маскве на з’ездзе жанчын-трактарыстак былога Савецкага Саюза.
Н.А.Бяляўская даўно на заслужаным адпачынку. Яна па-ранейшаму бадзёрая і ўвішная, даглядае дом, хатнюю гаспадарку, нянчыць унукаў. Не стаіць ветэран працы ў баку і ад грамадскага жыцця. Гэта таксама адметная частка яе лёсу, працоўнага мінулага, у якім былі членства ў Камуністычнай партыі Беларусі, дзейнасць у якасці дэпутата Вярхоўнага Савета БССР.
Надыходзячае свята Кастрычніцкай рэвалюцыі мае для Н.А.Бяляўская і яе сям’і асаблівую значнасць, бо 7 лістапада — яшчэ і дзень нараджэння Ніны Архіпаўны. Віншуем!
Таццяна МАІСЕЕНКА.