У Жыліцкай дзіцячай школе мастацтваў адбыўся вечар класічнай музыкі. Усё спрыяла цудоўнай атмасферы: сціх моцны вецер, быў лёгкі марозік, пад нагамі казачна рыпеў снег, ліхтары пасылалі ў прастору мяккае святло. Школа знаходзіцца ў дварцова-паркавым палацы пана Булгака, і гэтыя абставіны прыдавалі вечару рысы велічнасці і гістарычнасці.

Утульная зала школы мастацтваў прыветна сустрэла сваіх гледачоў і слухачоў. Чароўная музыка Баха, Вівальдзі, Чайкоўскага, Агінскага, Глебава і іншых кампазітараў гучала ў выкананні выкладчыкаў школы. Таксама ў праграме былі рамансы і песні. Танец феі Дражэ з балета “Шчаўкунок” П.І.Чайкоўскага выканала Багдана-Елісава Коршунава.
Усе прысутныя дакрануліся да музычнай дасканаласці. Складана перадаць пачуцці, якія ўзніклі ў тых, хто знахо­дзіўся ў зале. А гэта былі і выхаванцы, і навучэнцы дзіцячага садка і школы, і працаўнікі каледжа, і прадаўцы, і пенсіянеры. Мы прыйшлі на вечар духоўна настроеныя на любоў і ўзаемаразуменне, каб здейсніць падарожжа ў тое вечнае, што немагчыма перадаць словамі, што перадаецца толькі чароўнымі гукамі музыкі.
Кожная з прагучаўшых нот – гэта вынік шматгадовай і крапатлівай працы настаўнікаў М.Р.Забелава, Л.М.Татарынавай, Н.Б.Лямцавай, Т.Р.Пашкоўскай, Г.М.Чыстабаевай, К.А.Кісялёвай. Усе яны пачыналі шлях у свет музыкі і потым працавалі ў галіне музычнага мастацтва з незабыўным стваральнікам і першым дырэктарам школы У.Р.Татарынавым.
Вечар вяла Таццяна Казлова, якая чытала ўзнёслыя радкі класічнай паэзіі. Прынялі ўдзел у канцэрце і маладыя таленты – навучэнцы школы Максім Фралоў, Лізавета Арлоўская, Даніла Шых.
Шчыра дзякуем удзельнікам канцэрта класічнай музыкі, дзе “галоўнымі героямі” былі баян, акардэон, домра, гітара і цудоўны белы раяль, які ўпрыгожваў вечар і надаваў яму святочнасці і ўзнёсласці.
Шчырых слоў удзячнасці па праву заслугоўвае дырэктар школы мастацтваў К.А.Кісялёва, якая сустракала ўсіх, клапацілася аб тым, каб нам было ўтульна знаходзіцца ў зале.
Лічу, што падчас канцэрта чароўныя гукі ўвайшлі ў душу кожнага, можна прыйсці да паразумення, магчымасці чуць і пачуць адзін аднаго, стаць аднадумцамі. Невыпадкова Л.Выгодскі сцвярджаў: “Музыка – гэта адзіная мова, на якой душа размаўляе з душой”.
Валянціна ГЕРАСІМАВА,
аг.Жылічы.